The Corporate Void

Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε σε μία ακόμα παράσταση. 

στο μεγαλόπρεπες “Θέατρο κενότητας” 

όπου όλοι είναι enthusiasts και κανείς δεν ξέρει γιατί.

Εκεί όπου οι ηθοποιοί φοράνε τα κοστούμια του agility,

και τα προσωπεία της "καριέρας με προοπτική".

Η σκηνή γεμάτη φιγούρες ζωόμορφες,

κοκόρια με κοστούμια, πάπιες με υπολογιστές,

μυρμήγκια που κουβαλούν γραφήματα,

κι ένα χέρι αόρατο τα οδηγεί.

 

Στη σκηνή, η νέα ομάδα,

"πρωτοπόροι" στους κύκλους του brainstorming,

στροβιλίζεται με post-its στο χέρι 

και βλέμμα αποφασιστικό.

 

Έχετε δει μυρμήγκι χωρίς can-do attitude; 

Η λέξη "όχι" δε γράφτηκε ποτέ στο λεξιλόγιό του,

(ίσως, βέβαια, γιατί δεν έχει χρόνο να μιλήσει).

 

Κομπάρσοι τρέχουν σε sprints,

περπατούν με χαμόγελα στραγγισμένα,

κι ένας σκηνοθέτης ψιθυρίζει: “Think outside the box.”

 

Τρίτη πράξη. 

Γιόγκα γραφείου (μετά τις πιτσες φυσικά). 

Ping pong στρατηγικό σε ένα φινάλε λαμπερό. 

 

Και πίσω απ’ την αυλαία,

οι ζωόμορφες σκιές παρατηρούν τον εαυτό τους,

κουρασμένες, κενές.

Το χέρι της γυρίζει όμως πίσω ξανά. 

 

Το κοινό χειροκροτά ενθουσιασμένο.

"Εδώ κάνουμε τη διαφορά," ψιθυρίζουν φωναχτά.

 

Ένα ακόμα βράδυ που θα ποστάρουν: 

“So proud to be part of this amazing team!”

 

Το θέατρο επαναλαμβάνεται αύριο στις 9. 

Μην ξεχάσετε να κλείσετε θέση.